Scheiding

Ik heb de hele tijd al lol. Heel de dag kijk ik uit naar het moment dat ik de pavlova kan gaan versieren en vervolgens opeten. Ik haal lekkere verse frambozen en aardbeien en begeef mij richting huis. Vanochtend heb ik gezien dat de pavlova echt *perfect* is gelukt. Lekker krokant, maar toch hagelwit.

Dan kom ik thuis. Nog voordat ik van mijn fiets ben gestapt, komt hubby op me aflopen. Dat kan nooit iets goeds betekenen... Eerst denk ik nog dat hij een grapje maakt, maar dan begint het te dagen. Hij meent het. Hij heeft de oven aangezet om pizza te bakken.

ZONDER MIJN PAVLOVA UIT DE OVEN TE HALEN!!!!!

Ik vraag direct een scheiding aan. Hij sputtert nog een beetje tegen en verontschuldigt zich voor de tiende keer. Uiteindelijk valt de schade best mee: van hagelwit is mijn meringue-basis nu licht beige en met een dikke laag slagroom erop, is er amper meer iets van te zien.

Lekker was hij zeker: met zijn drieën hebben we hem soldaat gemaakt. En die scheiding is voorlopig even van de baan.